اسکان مجدد و استملاک اراضی چالشی بزرگ در طرح های توسعه می باشد. تصرف دارایی ها و جابجايي مردم بر اثر اجرای طرح هاي توسعه كه ساليان دراز در يك منطقه زندگي كرده اند، همواره افراد تحت تأثير طرح را با مشكلات اجتماعي متعددي روبرو مي سازد. حتي برنامه ريزي هاي دقيق كه در بعضي از طرح ها براي جابجايي مردم به عمل آمده، نتوانسته است بر اين مشكلات فايق آيد. در پاره اي از كشورها، مسئله جابجايي مردم در طرح هاي بزرگ توسعه توسط جمعي از مشاوران، جامعه شناسان، اقتصاددانان، سازمان های غیر دولتی و با كمك سازمان ها و وزارتخانه هاي دولتي و با اجراي يك طرح جامع عملي مي شود. گاهی در بعضی از كشورها هنگامي از جابجايي مردم  صحبت مي شود كه ساخت و ساز طرح آغاز شده است. در اينگونه مواقع براي جلوگيري از بهم خوردن نظم عمومي و بالا گرفتن تنش هاي اجتماعي كه ممكن است به تدريج سبب تنش هاي سياسي شود، با برنامه هاي عجولانه به راضي كردن مردم براي تخليه محل  زندگي خود می پردازند. دولت در اين شرايط مجبور مي شود كه بهاي سنگيني بپردازد. مردم نيز بطور  ناخواسته از زنجيره توليد خارج و به شهرها و روستاهاي ديگر و به صورت مهمان ناخوانده وارد و زندگي آرام گذشته را از دست می دهند. از طرفی پس از اجراي چنين طرح هايي ممكن است از سرنوشت مردم جابجا شده هيچ مطالعه اي صورت نگيرد و هيچ اطلاعي از وضعيت آن ها چه در كوتاه مدت و چه در دراز مدت در دست نباشد.

فصل اول: خسارات ناشی از اسکان مجدد / 17

فصل دوم: برنامه اسکان مجدد در چرخه پروژه / 33

فصل سوم: مفاهيم کليدي برنامه ريزي اسکان مجدد/ 49

فصل چهارم: مشاوره و مشارکت / 75

فصل پنجم: اطلاعات اجتماعی - اقتصادی / 87

فصل ششم: جابجايی /101

فصل هفتم: بازگرداندن درآمد / 111

فصل هشتم: سازمان و تشکیلات / 121

فصل نهم: نظارت و ارزيابی : 135 

فصل دهم: وضعيت زنان در اسکان مجدد / 149